Gdy w 1915 roku Kazimierz Malewicz malował swój Czarny kwadrat – dzieło, które na zawsze zmieniło postrzeganie powinności i celów sztuki – umieścił go w nieznacznej asymetrii względem pola obrazu. Jeszcze bardziej nieregularny jest Czerwony kwadrat pochodzący z tego samego roku. Bardzo łatwo dostrzec w nim intencjonalną dysharmonię wprowadzającą pierwiastek chaosu w surową, geometryczną całość. Artysta stworzył te obrazy w czasie, gdy szerzył się dramat I wojny światowej, a mieszkańcy carskiej Rosji mogli już podskórnie odczuwać nadchodzącą katastrofę rewolucji.

Malewicz: malarz, którego mistyczny zwrot ku światu bez przedmiotów skłonił w stronę geometrii, zapoczątkował odbiór sztuki abstrakcyjnej także jako nośnika emocji. Redukcja malarstwa do najprostszych form to nie tylko potrzeba kompozycyjnego ładu, lecz również ekspresja wrażeń i nastrojów niemożliwych do rozumowego uchwycenia. Abstrakcja geometryczna – powszechnie rozumiana jako sztuka doskonałej formy, odległa i hermetyczna, może być również miernikiem aktualnych nastrojów. Trudno jest zignorować zmiany, jakie nastąpiły wokół nas w ostatnim czasie. Dystans, niepewność, zaburzenie dotychczasowego rytmu zdarzeń: wszystko to budzi obawy. Wystawa zatytułowana Geometria niepokoju ukazuje, jak sugestywnie egzystencjalne napięcia oddaje sztuka nieprzedstawiająca.

Dialog dwojga artystów: Urszuli Śliz i Tobiasa Stengela, podejmuje problematykę logicznego porządkowania rzeczywistości: konfrontuje matematyczne i filozoficzne systemy z subiektywnością artystycznego spojrzenia.
[Agata Małodobry]

https://artinfo.pl/wydarzenia/cracow-art-week-urszula-sliz-tobias-stengel-geometria-niepokoju